ای خنده ات شکوه غزل های منزوی

ای خنده ات شکوه غزل های منزوی
با خنده ات چه قدر دل انگیز میشوی

ابروی تو دو بیت بلند قصیده است
بگذار تا صدات کنم دخت مولوی!

نظم تمام قاعده‌ها در نگاه تست
چشم تو داد شعر روان را به گنجوی

اسطوره ی نجابت ی با شعر فاخرت
مانند بانوان خوشایند پهلوی

هر کس ترا به شیوه خود وصف كرده‌است
از بیدل نگاه تو تا پیر دهلوی

وقتی میان قافیه‌ها رقص میكنی
بی هیچ استعاره غزل می‌شود قوی

با این همه ملاحت و دلخواه بودنت
از چشم, دل, غزل, نفس من! نمیروی

نوشته ها و شعر هاي فردوس اعظم ...